Pokemon Master White

[Po kilku minutach ? xD Raczej sekundach ^^]

- Doskonale Aron, mówiłem że ci się uda i powalisz tym Corphish'a. Słuchaj uważnie. Burza piaskowa niedługo się zapewne skończy, a my musimy wygrać walkę, ponieważ widzę, że jesteś zmęczony ciągłym atakiem. Zaczniemy tak, gdy Corphish zaatakuje dowolnym atakiem ty użyjesz Chytrego Spojrzenia i odwrócisz jego uwagę, następnie zaatakujesz go z zaskoczenia Metalowym Pazurem. Myślę, że strategia dobra i że podołasz temu zadaniu. Liczę na ciebie.

- Pokeball leć ...
Stałem i przyglądałem się lecącej kuli. Miałem nadzieję, że złapię poke - kraba i będę mógł ruszyć po kolejne pokemony. Tak też stałem i przyglądałem się całej sytuacji.
- Oby się złapał ...
Mówiłem do siebie w myślach.

- Doskonale Aron !
Wykrzyczałem radośnie podnosząc pokeball z moim nowym pokemonem. Od razu wypuściłem stworka, wyciągnąłem pokedex i przeskanowałem Corphish'a w celu zeznania się z jego Atakami, Lvl, Naturą i innymi informacjami.

- Doskonale. Powrót Corphish.
Powiedziałem spokojnie chowając najpierw pokeball z moim nowym pokemonem, i później chowając pokedex. Usiadłem sobie pod drzewem, i razem z Aron'em ucięliśmy sobie drzemkę tak, aby zregenerować siły. W cieniu drzewa było nam wygodnie, ja leżałem głową na swoim miękkim plecaku, natomiast Aron leżał na moim brzuchu.

- Hehe, dzięki.
Wziąłem jagodę od mojego pupila i zjadłem ją z uśmiechem na twarzy. Następnie wstałem i rozprostowałem się. Pogłaskałem Aron'a po główce i poraz kolejny pogratulowałem wygranej walki. Na koniec udałem się powoli w stronę lasu szukając kolejnych pokemonów.

- Ja już nie jestem głodny, jeśli ty jesteś to zerwij sobie po drodze parę Berry, a ja je pakuję do plecaka i będziemy mieli na później, albo po prostu zjedz je sobie.
Rzekłem do pokemona cały czas idąc przed siebie. Ręce miałem w kieszeniach, i rozglądałem się po otoczeniu, ponieważ miałem nadzieję, że i tym razem się poszczęści oraz spotkam jakiegoś ciekawego stwora.

- Z naszym spidem xD, nie damy rady dogonić tego co nam przeleciało przed oczami, co nie Aron ?
Padło pytanie retoryczne i dalej kontynuowałem wędrówkę, razem z moim pokemonem. Spoglądałem na malca od czasu do czasu patrząc czy nie jest już zmęczony takim krążeniem po lesie.

- Jeśli jest ci ciężko, to po prostu powiedz. Wezmę cię na ramię.
Powiedziałem do Aron'a, który szedł koło mnie. Sam rozglądałem się w dalszym ciągu za jakimiś pokemonami, ponieważ miałem nadzieję, że w końcu coś znajdziemy. Tak też szliśmy razem z moim pupilem i nowym nabytkiem dalej.