Pokemon Master White

Gdy wyszedłeś z laboratorium od razu stanąłeś na pagórku skąd widziałeś przepiękne widoki na las rozprzestrzeniający się wzdłuż miasta. Twój pokemon zadowolony z tego, że nie musi kisić się w Pokeballu polizał cię po policzku na znak przyjaźni. Widać było, że Pokeball nie dla niego. W oddali zauważyliście ruszające się "coś" w krzakach.

Jak się okazało był to zwykły Caterpie. Najwyraźniej jadł coś w krzakach dlatego tak szeleściło. Gdy robak was zobaczył od razu uciekł na pewien dystans i przyciągnął do siebie swoje Berry. Nie chciał wam go dać i zaczął jeść go na szybko, z czasem zjadł go i patrzył na was.

Caterie również udał się w swoją stronę machając na pożegnanie ogonkiem. W oddali widziałeś coś jakby się paliło, była to chatka w środku lasu, słychać było stamtąd dochodzące krzyki. Ogień był coraz większy, więc było tam coraz bardziej niebezpiecznie, twój Gastly miał mieszane uczucia co do tego zdarzenia.

Biegłeś i biegłeś do palącego się domu. Po chwili byłeś już na miejscu i widziałeś zwykły domek jednorodzinny stojący w płomieniach i to dosyć sporych. Teraz krzyki były na tyle słyszalne, że mogłeś określić ile głosów słyszysz. Były to 2 męskie głosy i 3 damskie głosy, wołali pomocy. Na miejscu był już oddział Squirtle'ów i Wartortle'ów, które gasiły płomienie, lecz tylko z jednej strony. Z drugiej natomiast ogień rozprzestrzeniał się.

Woda nic praktycznie nie dała, ponieważ było jej za mało. Oddział pokemonów udał się na drugą stronę i tam gasili płomienie. Twój Gastly przyglądał się tylko całej sytuacji, ponieważ nic nie mógł zrobić, on jest duchem, a poza tym nie potrafi żadnych przydatnych ruchów w tej sytuacji. Zauważyłeś, że ogień zmniejszał się coraz bardziej.

Oddziały pokemonów powoli kończyły swoje zadanie, a płomień był coraz mniejszy i mniejszy, aż w końcu zniknął. Strażacy natychmiast weszli do pomieszczenia i przeszukali je, ponieważ konstrukcja całego budynku była naruszona i w każdej chwili mógł się zawalić dom. Bohaterskie pokemony wyniosły z domku rodzinę i ci od razu im podziękowali, potem podeszli do ciebie i już trochę spokojniej powiedzieli.
- Witamy, co cię tutaj sprowadza młodzieńcze ?

- Aha rozumiem, więc jesteś trenerem skoro szukasz pokemonów. Mam coś dla ciebie, choć ze mną.
Mężczyzna powolnym krokiem poszedł do przodu, chyba chciał ci coś dać, ponieważ zaczął coś wypakowywać z jakiegoś pudełka.